Eşimle uçak bekliyoruz…
En ön sıraya; seksen, doksan yaşlarında bir amca oturtuyorlar…
O da şaşkın şaşkın sağa sola bakıyor…
Buraya kadar hiçbir şey yok.
Takıldığımız nokta ise başka:
Bizler yaşlanınca durum nasıl olacak?
Evde telefon olmayan dönemden, elde telefon olan döneme uzanan bir hayat süren bu amca gibi şaşkın şaşkın baka mı kalacağız?
İşte olabilecekler:
Çiplerimiz olacak, yaşamak istediğimiz süre kadar kontör yüklenecek!
Mesela seksen yaşına gelince SGK’dan telefon gelecek on yıl daha yaşamak için bir’e basın diyecek,
Bir’e basacaksınız bu sefer muhtardan “borcu yoktur kağıdı” getirin diyecek!
Uçan tekerlikli sandalyenizle muhtara giderken, uçan tır üzerinizden geçecek;
Uçan ambulans sizi hastaneye götürecek, masrafı da kredi kartına on ikiye bölecek!
Hastaneye vardığınızda aile hekimleri sizi görecek, elli yıl önce konulan nöbet, genel kabullenmeye dönecek!
Sağlık Bakanlığı gidecek, Maliye Bakanlığı gelecek çünkü sağlık eşittir para haline dönecek…
Kontörü bitenin veya borcu yoktur kağıdı getirmeyenin fişi çekilecek…
Ya da herkes harekete geçecek, olan bitene herşeye bir dur diyecek;
geleceği yeniden şekillendirip tarihi değiştirecek!
Karar sizin!
Yarı bugünün eseridir!