Hazır mıyız?
İzmir depremler şehri. İzmir tarihi depremlerle yazılmış. Depremler sebebiyle, şehir bir oraya bir buraya taşınmış. Korkunun ecele faydası yok. Ancak ecel korkusundan faydalanıp, neden önlem almıyoruz?
***
Şimdi sesli düşünelim:
Deprem oldu ve bazı binalar yıkıldı. Yaralılarımız var ve ne yazık ki dört bir yanda.
***
Soru 1: İzmir’de hizmet veren en donanımlı hastaneleri sayar mısınız?
Ege ve Dokuz Eylül Üniversitelerinin Tıp Fakültesi hastaneleri; Yeşilyurt, Tepecik, Karşıyaka ve Buca Devlet Hastaneleri.
Soru 2: Olası bir depremde buralara ulaşmak mümkün mü?
Hemen cevap vermeyelim, bir örnek verelim.
Ege’den başlayalım. Hiç akşamüzeri Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi kavşağından geçmeye çalıştınız mı?
Geçmediyseniz bir akşam mutlaka deneyin, ama cevabı ben size söyleyim, bir saatten önce o trafiği aşamazsınız.
***
Trafik sıkışıklığı sebebiyle, Ege Tıp’ın aciline ambulanslar bile yetişemiyor.
Ya deprem olursa ne olacak?
Düşünmesi bile çok fena…
Peki ya Tepecik Devlet Hastanesi’ne ulaşmak mümkün mü? ya da Yeşilyurt’a… Normal koşullarda bile sıkıntılı. Her ikisinin de çevresi, özellikle Yeşilyurt Devlet’in çevresi binalarla dolu. Acil servise inen yolda iki bina çökse zaten hastaneye ulaşım kapanacak.
O halde soruyorum.
Neden tüm İzmirlilerin hayatını tehdit eden böylesine önemli (!) bir konuda belediye önlem almıyor. Şehri ihtiyaçlara göre yeniden planlamıyor?
İlla yıkılmamız mı gerekli?
Hadi her yerin delik deşik olmasını, metro çalışmalarının bitmemesini kabul ettik diyelim.
Ama burada söz konusu olan, 4 milyonluk bir şehirde yaşayan insanların hayatı.
Olası bir depremde yaralıların yolda, daha hastaneye ulaşamadan ölmesini, kim nasıl açıklayabilir?
Gerçekten merak ediyorum.
Ne demişler önce eşeğini sağlam kazığa bağla, sonra Allah’a tevekkül et.
Lütfen biraz özen ve “modern şehircilik” anlayışı.