Bugünlerde sağlık çalışanlarının gözleri nemli.
Şiddetin ve döner bıçaklarının kol gezdiği hastane koridorlarında sessiz bir hüzün hakim.
Beyaz önlüğün saflığı, temizliği ve hassasiyetinin hüznü bu durum.
Demişti ya şair;
“Tüm renkler kirleniyordu, birinciliği beyaza verdiler” diye.
Aynen öyle oluyor.
Şiddetin siyahı, beyaz önlüğe hiç yakışmıyor.
Bir de ona, kan kırmızı eklendi,
peki buna ne demeli?
***
Piskopatça yazılmış bir eserin tiyatro oyunu gibi şiddet. Sürekli oynanan kara bir mizah.
Boğaza dayanan bıçak, kol kadar döner bıçakları, surata atılan tokat, kim olduğunu bilmemizi isteyen nameler.
Hatırlatalım bir daha…
Güzel kızınızı elinize verip, hayırlı olsun diyen bir ebeydi.
Oğlunuzun sünnetini yapan ise bir sağlıkçı.
Gaza basın, biraz daha hızlı gidin diye haykırdığınız; ölümü bile göze alan ve kimi zaman da ölen bir ambulans şöförü ya da bir paramedikti.
Anneniz öldüğünde hekiminin omzunda ağladınız.
Ve bizler sarıldık size; tüm benliğimizle ve gerçeğimizle.
Üzülüyoruz.
Biz şiddeti hak etmiyoruz!
Çünkü biz ülkemizi ve bu toprağın insanlarını seviyoruz, değer veriyoruz.
Çok açık yazacağım.
Bu mesleği kirleten, üç kuruşa tababeti satan, bulunduğu yeri hak etmeyen ve iletişim sorunu olanlar mutlaka var.
Ama sadece sağlıkta değil, her yerde var.
Lütfen unutmayın.
Şiddet çözüm değildir.
Şiddet beyaz önlükte kara bir lekedir.
Beyaza kırmızı yakışmıyor!
Son verelim
SAĞLIKTA ŞİDDETE HAYIR!
#sagliktasiddetehayir