İşte Zurna’nın Zort Dediği Yer
Sizlerden son bir haftada gelen e-posta başlıkları toplayıp,
bir araya getirdim…
Yorum yok!
İlave yok!
Aynen aktarıyorum:
“Döner sermaye adaletsizliği diz boyunu aştı, çok çalışıp az kazanıyoruz…”
“Beceriksiz ve vasıfsız genel sekreterlerin kuklası olduk, yardım edin!”
“Tuvaletleri birleştirdiler, sonra sözde ayırdılar ama halen daha aynı yere yapıyoruz”
“Asistan hekimim hoca baskısına dayanamıyorum.”
“Eşim Muş’ta, ben Van’dayım bir araya gelemiyoruz…”
“Başhekim günde yüzlerce hasta bakmamızı istiyor, hastalara zarar mı veriyorum, tedavi mi ediyorum bilemiyorum.”
“Nöbette duş alabileceğimiz, elimizi yıkayabileceğimiz yer yok.”
“Beni buraya patolog olarak atadılar ne mikroskop alıyorlar ne de laboratuar kuruyorlar…”
“Acil karşısındaki büfeci bile maaşımızla dalga geçer hale geldi, bırakın bu işi hocam diyor…”
“Ben ATT’yim ama ambulans sürmem isteniyor.”
“Hemşireyim artık iş yükünü kaldıramıyorum.”
En bombası ise bir hastadan gelen mesaj:
“Falancı hastanenin genel cerrahi polikliniğine gidiyorum, beden eğitimi hocası hastalara bakıyormuş doğru mu?”
Medyanın yarattığı algıya güzel bir örnek…
Ne oluyor?
Cidden soruyorum ne oluyor, neler oluyor?
Buna daha ne kadar dayanacağız…
Bunu hak ediyor muyuz?
Sağlık çalışanı olmak her şeye susmayı gerektiriyor.
Ne yapmalıyız?
Bir düşünelim!